Na czym to polega
Fonetyczna metoda nauczania (ang. phonics) to podejście do nauczania niektórych aspektów czytania i pisania, oparte na rozwijaniu u uczniów wiedzy i zrozumienia związku między symbolami graficznymi a dźwiękami mowy. Obejmuje ono umiejętność słyszenia, rozpoznawania i wykorzystywania wzorców dźwięków (fonemów) w celu nauki czytania tekstu pisanego. Celem jest systematyczne nauczanie relacji między dźwiękami a odpowiadającymi im wzorcami literowymi (grafemami).
Podejście to kładzie nacisk na umiejętność odczytywania nowych słów poprzez ich „rozszyfrowanie” – głoskowanie i łączenie dźwięków w całość (tzw. blending).
Najważniejsze ustalenia
Fonetyczny komponent nauki czytania stanowi ważny element rozwoju wczesnych umiejętności czytelniczych, szczególnie u dzieci z mniej uprzywilejowanych środowisk.
Nauczanie osiągania biegłości w zakresie fonetycznej metody nauczania czytania powinno być jednoznaczne i systematyczne, by wspierać dzieci w łączeniu wzorców dźwiękowych, które słyszą w słowach, ze sposobem ich zapisu.
Naukę czytania metodą fonetyczną należy dostosować do bieżącego poziomu umiejętności dziecka – zarówno w zakresie świadomości fonemowej, jak i znajomości dźwięków liter oraz ich zapisu (grafemów).
Nauka czytania metodą fonetyczną poprawia dokładność czytania u dzieci, ale niekoniecznie poprawia rozumienie tekstu – dlatego koniecznie należy zadbać o postępy uczniów we wszystkich obszarach czytania, w tym w rozumieniu tekstu, rozwoju słownictwa oraz ortografii, które również powinny być nauczane w sposób jawny i celowy.
Skuteczność
Średni wpływ stosowania tego podejścia to równowartość dodatkowych 5 miesięcy postępu w ciągu roku szkolnego. Metoda fonetyczna konsekwentnie okazuje się skuteczna we wspieraniu młodszych uczniów w opanowaniu podstaw czytania – średnio zapewnia dodatkowe 5 miesięcy postępów. Badania wskazują, że metoda ta jest szczególnie korzystna dla młodszych dzieci (4–7 lat), które dopiero rozpoczynają naukę czytania. Nauczanie czytania metodą fonetyczną jest przeciętnie bardziej efektywne niż inne podejścia do wczesnej nauki czytania (np. metoda całościowa lub sylabowa). Tym niemniej podkreśla się, że skuteczne techniki fonetyczne funkcjonują zwykle w ramach bogatego środowiska rozwijającego umiejętności językowe i stanowią tylko jeden z elementów udanej strategii rozwijania umiejętności czytania.
Choć istnieje mniej badań dotyczących stosowania tej metody u starszych uczniów, dostępne dane wskazują, że również w tej grupie wiekowej metoda fonetyczna może się sprawdzić. Podobnie jak w przypadku każdej interwencji czytelniczej, niezbędna jest dokładna diagnoza trudności niezależnie od wieku ucznia. Jeśli starszy uczeń ma trudności z dekodowaniem, podejście fonetyczne nadal będzie właściwe. Jeśli problem dotyczy słownictwa lub rozumienia tekstu, bardziej odpowiednie byłyby inne interwencje.
Występuje pewna zmienność skuteczności pomiędzy różnymi odmianami metody fonetycznej. Klasyczna odmiana syntetyczna wykazuje średnio wyższe efekty niż odmiana analityczno-syntetyczna, którą jednak badano rzadziej (jedynie 9 badań). Niewielka liczba badań (6) nad analogiczną metodą nauki czytania wskazuje na jej negatywny wpływ.
Co się kryje za średnią
Większość badań przeprowadzono w szkołach podstawowych. Dostępnych jest również wiele badań z uczniami ze szkół średnich, wykazujących podobny ogólny wpływ (+5 miesięcy).
Większość analizowanych interwencji dotyczy intensywnego wsparcia w małych grupach lub w formule jeden na jeden, którego celem jest pomoc uczniom w nadrobieniu zaległości względem rówieśników. Efekty pracy indywidualnej są zazwyczaj nieco wyższe (+5 miesięcy) niż w przypadku interwencji w małych grupach (+4 miesiące), ale należy podkreślić, że w pracy grupowej można objąć wsparciem większą liczbę uczniów.
Podejścia wykorzystujące technologie cyfrowe zazwyczaj okazują się mniej skuteczne niż interwencje prowadzone przez nauczyciela lub asystenta nauczyciela. Badania intensywnych interwencji z udziałem asystentów wykazują nieco niższy wpływ (+4 miesiące) w porównaniu z interwencjami prowadzonymi przez nauczycieli. Wskazuje to na znaczenie odpowiedniego szkolenia i wsparcia dla asystentów realizujących nauczanie metodą fonetyczną.
Klasyczna odmiana syntetyczna wykazuje średnio wyższą skuteczność niż odmiana analityczno-syntetyczna.
Badania prowadzono w różnych krajach (7 państw) – głównie anglojęzycznych. W badaniach przeprowadzonych poza Stanami Zjednoczonymi zazwyczaj wykazywano większy wpływ.
Wyrównywanie różnic edukacyjnych
Badania przeprowadzone w Anglii dowodzą, że uczniowie z grup defaworyzowanych zazwyczaj odnoszą podobne (lub nieco większe) korzyści z interwencji i podejść opartych na fonetycznej metodzie nauki czytania. Jest to prawdopodobnie związane z jednoznacznością instrukcji oraz intensywnym charakterem udzielanego wsparcia.
Możliwe, że niektórzy uczniowie z grup defaworyzowanych nie rozwijają świadomości fonologicznej w tempie zbliżonym do swoich rówieśników, ponieważ w domu niedużo się rozmawia, a książki czyta się bardzo rzadko bądź wcale. Ukierunkowane interwencje w ramach tej strategii mogą zatem szybciej poprawić umiejętności dekodowania u uczniów, którzy doświadczyli tego typu barier w uczeniu się.
Wdrożenie w szkole
Fonetyczna metoda nauki czytania ma na celu szybkie rozwijanie rozpoznawania wyrazów i pisowni poprzez kształcenie u uczniów umiejętności słyszenia, identyfikowania i manipulowania fonemami (najmniejszymi jednostkami dźwiękowymi języka mówionego) oraz poprzez nauczanie ich związku między fonemami a grafemami (literami lub ich kombinacjami), które je reprezentują.
Skuteczne wdrażanie programu fonicznego może obejmować:
- stosowanie systematycznego podejścia, które w sposób jawny i uporządkowany uczy uczniów wszystkich zależności literowo-dźwiękowych;
- szkolenie kadry nauczycielskiej, aby dysponowała odpowiednią wiedzą językową i w pełni rozumiała zasady tej metody,
- uważne monitorowanie postępów, aby program nauczania tą metodą był responsywny i zapewniał dodatkowe wsparcie tam, gdzie jest to konieczne,
- ostrożne analizowanie ewentualnych modyfikacji w harmonogramie pracy, ponieważ mogą one obniżać skuteczność tej interwencji.
Dobre wdrożenie programów fonetycznej nauki czytania uwzględnia również szersze umiejętności czytelnicze uczniów i identyfikuje sytuacje, w których uczniowie mają trudności z innymi aspektami czytania niż dekodowanie. Takimi trudnościami należy się zająć przy użyciu innych metod – na przykład poprzez bezpośrednie nauczanie strategii rozumienia tekstu. Najskuteczniejszy harmonogram realizacji nauczania metodą fonetyczną powinien opierać się na regularnych 30-minutowych sesjach (do 4 w tygodniu) prowadzonych przez okres do 12 tygodni.
Koszty
Medianę kosztów wdrożenia interwencji wyliczono jako bardzo niską. Koszty związane z nauczaniem metodą foniczną wynikają z potrzeby posiadania specyficznych materiałów dydaktycznych oraz szkolenia zawodowego nauczycieli, z czego większość stanowią koszty początkowe w pierwszym roku realizacji programu.
Choć mediana kosztów jest bardzo niska, różnice cen pomiędzy dostępnymi programami, jak również możliwość zakupu dodatkowych szkoleń i zapewnienie wsparcia dla nauczycieli oznaczają, że koszty mogą wahać się od bardzo niskich do niskich. W badaniach dowiedziono, że skuteczność fonetycznej metody nauczania zależy od etapu rozwoju czytelniczego ucznia – to z kolei oznacza, że nauczycielom należy zapewnić możliwości rozwoju zawodowego zarówno w zakresie rzetelnej diagnozy trudności, jak i w stosowaniu konkretnych technik i materiałów w ramach tej metody.
Podane szacunki kosztów zakładają, że szkoły już finansują wynagrodzenia pracowników prowadzących interwencje, pomieszczenia do prowadzenia zajęć oraz podstawowe materiały dla nauczycieli i uczniów. Wszystkie te elementy stanowią niezbędny wydatek, bez którego realizacja interwencji metodą fonetyczną byłaby droższa.
Siła dowodów
Siłę dowodów naukowych dotyczących tej strategii oceniono jako wysoką. Zidentyfikowano 228 badań, które spełniły kryteria włączenia do Przewodnika. Ocenę siły dowodów naukowych tej strategii jednak obniżono, ponieważ znaczny odsetek badań nie został poddany niezależnej ewaluacji. Ewaluacje prowadzone przez organizacje powiązane z danym podejściem dydaktycznym (np. przez komercyjnych dostawców programów edukacyjnych) zazwyczaj wykazują większy wpływ, co może zniekształcać ogólny wynik dla danej strategii.
Jak w przypadku każdego przeglądu badań naukowych, Przewodnik po Strategiach Edukacyjnych przedstawia średni wpływ poszczególnych podejść, uzyskany na podstawie wyników badań naukowych prowadzonych w środowisku szkolnym. Podczas wdrażania strategii w swojej placówce należy uwzględnić kontekst szkoły i korzystać z profesjonalnego osądu nauczycieli oraz kadry kierowniczej.
Liczba badań
228
Przegląd aktualizowany
październik 2025